Γιατί με μισεί η μητέρα μου;

Στη λαϊκή κουλτούρα και τα μέσα ενημέρωσης, η εικόνα της φροντίδας και της στοργικής μητέρας φαίνεται να επικολλάται παντού. Βλέπουμε τα λαμπερά παραδείγματα γυναικών που παραιτούνται από όλα για να δείξουν την αγάπη τους στα παιδιά τους. Ωστόσο, για πολλούς ανθρώπους, αυτή η εξιδανικευμένη εικόνα μιας υπερήρωας μαμάς δεν ταιριάζει με τις δικές τους εμπειρίες. Είτε βίωσαν παραμέληση, κακοποίηση ή γενική τοξικότητα στη σχέση τους με τη μητέρα τους, πολλοί άνθρωποι ρωτούν συχνά, & ldquo; Γιατί η μητέρα μου με μισεί; & rdquo;

Εδώ, θα διερευνήσουμε μερικούς από τους παράγοντες που συμβάλλουν στη σχέση μητέρας-παιδιού και θα δούμε πού πάει πάρα πολλά από αυτά. Αν νομίζετε ότι η μητέρα σας σας μισεί, ή απλά προσπαθείτε να καταλάβετε γιατί είναι τόσο δύσκολο να περάσετε χρόνο με τη μαμά σας, τότε αυτό το άρθρο είναι για εσάς!

Πριν γεννηθείτε

Όταν ήσασταν ακόμα στη μήτρα της μητέρας σας, υπήρχε πλήθος παραγόντων που συνέβαλαν στη μελλοντική σας σχέση με τη μητέρα σας. Ακόμα και πριν γεννηθείτε, οι ορμόνες της μαμάς σας και το οικογενειακό ιστορικό έπαιζαν ήδη ρόλο στη σχέση μητέρας-παιδιού.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι μητέρες εμφανίζουν σημαντικές αυξήσεις στην ποσότητα των οιστρογόνων και της προγεστερόνης. Αυτές οι αυξημένες ορμόνες, εκτός από το ότι σηματοδοτεί το σώμα της να τρέφει και να υποστηρίζει το αγέννητο μωρό, επηρεάζει τη διάθεση και τις προοπτικές της. Αυτή η ακραία αλλαγή στις ορμόνες της είναι αυτό που πρέπει να ευχαριστήσουμε για την & ldquo; γκρινιάρης έγκυος γυναίκα & rdquo; στερεότυπο δεδομένου ότι συχνά οδηγεί σε αλλαγές στη διάθεση. Εάν μια γυναίκα δεν έχει βιώσει ποτέ τέτοιου είδους σεισμική ορμονική μετατόπιση και τα προβλήματα που την ακολουθούν, μπορεί να αισθάνεται φοβισμένη ή θυμωμένη. Και, εάν δεν έχει τα εργαλεία ή την κατανόηση για να επεξεργαστεί αυτά τα αρνητικά συναισθήματα με έναν υγιή τρόπο, δεν είναι ασυνήθιστο για τη μητέρα να κατευθύνει αυτά τα αρνητικά συναισθήματα στο μωρό της. Έτσι, οι ορμόνες και η εμπειρία της εγκυμοσύνης μπορούν να συμβάλουν στην περιφρόνηση μιας μητέρας για το παιδί της.

Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να λάβετε υπόψη είναι η σχέση της μητέρας σας με τη μητέρα της. Πολλές γυναίκες εκφράζουν αίσθημα απροετοίμαστων ή φοβισμένων όσον αφορά τη μητρότητα, απλώς και μόνο επειδή είχαν μια τοξική ή τεταμένη σχέση με τις δικές τους μητέρες. Ή, η μητέρα σας μπορεί να το πιστεύει ότι επειδή μεγάλωσε με μια τοξική μητέρα και κόρη δυναμική, όλη η συμπεριφορά και τα συναισθήματά της απέναντί ​​σας είναι φυσιολογικά. Χωρίς κατάλληλα παραδείγματα ρεαλιστικών και υγιών σχέσεων μητέρας και παιδιού, η μαμά σας μπορεί να μην καταλάβει πόσο πραγματικά σας πονάει.

Όσον αφορά την εγκυμοσύνη της μητέρας σας ή τη σχέση της με τη μητέρα της, δεν υπάρχει τίποτα που μπορείτε να κάνετε για να αλλάξετε. Άλλωστε, αυτοί οι παράγοντες εμφανίστηκαν πριν καν γεννηθείτε! Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι δεν μπορείτε να κατηγορήσετε τον εαυτό σας για τυχόν λανθασμένα αρνητικά συναισθήματα που μπορεί να νιώσει η μαμά σας λόγω των πραγμάτων που συνέβησαν πριν καν γεννηθείτε.

Όταν ήσουν μωρό

Όποιος έχει μεγαλώσει ένα παιδί μπορεί να σας πει ότι δεν είναι εύκολο! Όχι μόνο υπάρχει ένα μικρό παιδί για να διατηρηθεί υγιές, αλλά υπάρχουν επίσης χιλιάδες διαφορετικές φωνές που προσπαθούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνει το παιδί. Για πολλές γυναίκες, ειδικά εκείνες που μπορεί να έχουν ήδη υποστεί προϋπάρχοντα προβλήματα ψυχικής υγείας πριν αποκτήσουν παιδί, η ανατροφή ενός παιδιού είναι η πιο αγχωτική και προκαλώντας άγχος εμπειρία της ζωής τους. Σε κάθε βήμα, υπάρχουν νέοι στρες και τραύματα που αυξάνουν μόνο την ένταση της σχέσης τους με το παιδί ή τα παιδιά τους.

Η γέννηση ενός παιδιού είναι το πρώτο τραύμα που βιώνει μια μητέρα στη ζωή του παιδιού της. Είτε γεννάει κολπικά είτε έχει τομή C, η διαδικασία γέννησης του παιδιού είναι γεμάτη από τραύμα. Εάν μια μητέρα δεν έχει την ικανότητα να επεξεργάζεται όλο αυτό το τραύμα με υγιή τρόπο, μπορεί να αρχίσει να αποδίδει το άγχος αυτού του τραύματος στο παιδί. Έτσι, το μωρό γίνεται στόχος των αρνητικών συναισθημάτων που συνδέει με το τραύμα της γέννησης. Αυτό μπορεί επίσης να επιδεινώσει τα υπάρχοντα προβλήματα ψυχικής υγείας που μπορεί να αντιμετωπίζει ήδη η μητέρα.

Συχνά προτού να εξαντληθεί το σοκ της γέννησης, η νέα μητέρα παρουσιάζει το άγχος της θρέψης του νεογέννητου. Υπάρχουν πολλές φωνές και στρες γύρω από τις βέλτιστες πρακτικές για τη διατροφή ενός νεογέννητου και ανεξάρτητα από το πώς η μητέρα επιλέγει να ταΐσει το μωρό της, είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσει κάποιο οξύ άγχος και τραύμα. Εάν ένα μωρό δεν κολλάει ή θηλάζει αμέσως, η μητέρα συχνά αισθάνεται ανασφαλής και ανεπαρκής, σκέφτεται, & ldquo; Έχω μια δουλειά που υποτίθεται ότι έχω κατασκευαστεί και εξοπλιστεί για να το κάνω, αλλά δεν μπορώ να το κάνω. & Rdquo; Πολλές γυναίκες κατευθύνουν αυτήν την απογοήτευση προς το μωρό. αυτό δεν είναι πολύ ασυνήθιστο, και εξαιτίας αυτού, μερικές φορές η μητέρα μισεί τον εαυτό της. Ενώ αυτά τα συναισθήματα εξασθενίζουν συχνά με το χρόνο, μερικές γυναίκες εμφανίζουν σημάδια μακράς διαρκείας αυτής της δυσαρέσκειας, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε ζητήματα ενδοοικογενειακής βίας εάν δεν αντιμετωπιστεί νωρίς με την οικογένεια του σπιτιού.

Για γυναίκες που έχουν περισσότερα από ένα παιδιά, αυτό το τραύμα μπορεί είτε να επιδεινωθεί είτε να αναμένεται με κάθε γέννηση. Έτσι, η αντίδραση της μητέρας θα γίνει είτε ισχυρότερη ή πιο ρυθμισμένη κάθε φορά που βιώνει εγκυμοσύνη και τοκετό. Για αυτόν τον λόγο, το & ldquo; μέρος σας & rdquo; στη σειρά γεννήσεων μπορεί μερικές φορές να καθορίσει πόσο καλή ή κακή είναι η σχέση σας με τη μητέρα σας.

Εν ολίγοις, ο πρώτος χρόνος που έχει και μεγαλώνει ένα μωρό μπορεί να γεμίσει με τραύματα και απογοητεύσεις. Όταν μια μητέρα δεν είναι εξοπλισμένη ή πρόθυμη να αντιμετωπίσει αυτά τα αρνητικά συναισθήματα με έναν υγιή τρόπο, μπορεί συχνά να αποδώσει αυτά τα αρνητικά συναισθήματα στο παιδί της, ή ακόμη και να κατηγορήσει το παιδί και να στενοχωρήσει τη δυσαρέσκεια.

Στην παιδική ηλικία και την εφηβεία σας

Καθώς το παιδί μεγαλώνει, η δουλειά της μητέρας δεν γίνεται πολύ πιο εύκολη. Εάν ρωτάτε, & ldquo; Γιατί με μισεί η μητέρα μου; & rdquo; πιθανότατα έχετε περισσότερες από μία εμπειρίες στην παιδική ηλικία και την εφηβεία σας που προκαλούν την ερώτηση. Εδώ, ας εξερευνήσουμε ορισμένους παράγοντες που μπορεί να οδηγήσουν στη & ldquo; η μητέρα μου με μισεί & rdquo; συμπέρασμα.

Πολλές γυναίκες αναφέρουν συχνά ότι αισθάνονται συγκλονισμένοι και εξαντλημένοι από τα παιδιά τους. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτή η κατάσταση επιδεινώνεται από τις συνθήκες της μητέρας, όπως προβλήματα χρημάτων, ανατροφή ενός παιδιού ή μόνο των παιδιών, ή έλλειψη υποστήριξης από τη δική της οικογένεια και την κοινότητά της. Επιπλέον, πρέπει να εξισορροπήσει τους πολλούς ρόλους της μητέρας που αισθάνεται πίεση να γεμίσει. Ωστόσο, εάν μια γυναίκα αρνείται να κοιτάξει έξω από τις απογοητευτικές περιπτώσεις και αντίθετα να επικεντρωθεί στα αρνητικά αποτελέσματα ορισμένων εμπειριών γονέων, μπορεί να κατευθύνει αυτά τα σκληρά συναισθήματα στο παιδί της.

Καθώς το παιδί αποκτά περισσότερη αυτονομία, η μητέρα παίζει συρρικνωτικό ρόλο στην καθοδήγηση της συμπεριφοράς ενός παιδιού. Αυτό σημαίνει ότι καθώς ένα παιδί μεγαλώνει και παίρνει τις δικές του αποφάσεις, η μητέρα έχει όλο και λιγότερο άμεσο λόγο για το ποιες είναι αυτές οι αποφάσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο έφηβος - ή ακόμη και ο ενήλικος - παιδιά λαμβάνουν αποφάσεις που βλάπτουν τον εαυτό τους ή άλλους. Όταν συμβαίνει αυτό, η μητέρα μπορεί να δυσαρεστήσει την κακή λήψη αποφάσεων του παιδιού, ειδικά αν έπρεπε να ζήσει με τις αρνητικές συνέπειες των πράξεων του παιδιού της. Σε οικογένειες με περισσότερα από ένα παιδιά, ειδικά όταν η κακή συμπεριφορά ενός παιδιού επηρεάζει την ευημερία του άλλου παιδιού ή των παιδιών, οι μητέρες συχνά τείνουν να κατευθύνουν θυμό και περιφρόνηση προς τον φτωχό υπεύθυνο λήψης αποφάσεων. Μπορεί να δουν αυτό το παιδί ως απειλή για την οικογένειά τους και συχνά θα ενεργούν θυμωμένα ή αμυντικά απέναντι σε αυτό το παιδί.

Έτσι, καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και γίνονται πιο ανεξάρτητα, οι αποφάσεις και η συμπεριφορά τους συμβάλλουν άμεσα στη σχέση μητέρας και παιδιού. Όσο μεγαλύτερο είναι το παιδί, τόσο πιο υπεύθυνοι είναι για τη δυναμική της σχέσης τους με τη μητέρα τους.

Σημάδια μιας τοξικής σχέσης μητέρας-παιδιού

Προτού καταλήξετε σε συμπεράσματα και διαγράψετε εντελώς τη σχέση σας με τη μαμά σας, σκεφτείτε μερικούς από αυτούς τους δείκτες μιας τοξικής σχέσης μητέρας και παιδιού. Πρέπει επίσης να εξετάσετε ειλικρινά εάν παρουσιάζετε κάποιο από αυτά τα χαρακτηριστικά και πώς μπορείτε να λάβετε μέτρα για να βελτιώσετε τη συμπεριφορά σας υπό το φως αυτής της συνειδητοποίησης.

• Απορρίπτοντας αρνητικά συναισθήματα: Αντί να ακούμε αρνητικά συναισθήματα και να ενσυναίσθηση, μια τοξική σχέση θα θάβει αρνητικά συναισθήματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το παιδί μεγαλώνει συχνά και δυσκολεύεται να εκφράσει τα συναισθήματά του.
• Αίσθημα υπευθυνότητας για την ευτυχία της: Η μητέρα σας μπορεί να σας οδήγησε να πιστέψετε ότι η ικανότητά της να είναι ευτυχισμένη εξαρτάται εξ ολοκλήρου από εσάς. Αυτό μπορεί να σας οδήγησε να εγκαταλείψετε άλλες αναζητήσεις σε μια προσπάθεια να γεμίσετε αυτό το κενό για εκείνη, αλλά αυτό προκάλεσε μόνο δυσαρέσκεια από την πλευρά σας.
• Έλλειψη υγιών ορίων: Η μαμά σας είναι πάντα στην επιχείρησή σας. μπορεί να το περιγράψετε ως & ldquo; αδιάκριτο. & rdquo; Χρησιμοποιεί αυτήν την εγγύτητα για να εκμεταλλευτεί τα συναισθήματά σας και να χειριστεί τις αποφάσεις και τη συμπεριφορά σας.
• Πάντα θέλει το επίκεντρο: Μπορεί να αισθάνεστε ότι ό, τι κάνει για εσάς είναι απλώς μια πράξη όπως το κάνει μόνο για την αναγνώριση ή την προσοχή. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο να αισθανθείτε ότι οι προσπάθειές σας ή οι απόψεις σας αξίζουν καθόλου.
• Απλή παλιά σκληρότητα: Μπορεί να ανταποκριθεί σε κάθε σας λέξη με σκληρή κριτική ή να σας κάνει να νιώσετε γενικά ανίκανοι. Εκτοξεύει τον θυμό και τις απογοητεύσεις της από άλλους τομείς της ζωής της, χωρίς να σκεφτεί ή να φροντίσει εάν σας πονάει. Αυτή η σκληρότητα μπορεί να εκδηλωθεί σε φυσικό ή συναισθηματικό επίπεδο.
• Αισθάνεστε χωρίς άμυνα: Δεν έχει ποτέ κάτι θετικό να πει και πιστεύετε ότι οι επιλογές σας είναι η πάλη ή η κατάψυξη. Δηλαδή, οι περισσότερες από τις συνομιλίες σας τελειώνουν είτε με εκρηκτικό επιχείρημα, με τη σιωπηλή μεταχείριση είτε με αίσθημα κολλήσεως και αβεβαιότητας.

Εάν αναγνωρίζετε οποιοδήποτε ή όλα αυτά τα χαρακτηριστικά στη σχέση σας με τη μητέρα σας, ενδέχεται να αντιμετωπίζετε μια τοξική μητέρα και παιδί δυναμική. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η σχέση πρέπει να είναι έτσι για πάντα. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να προχωρήσουμε και να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τη σχέση.

Τι να κάνετε για να βελτιώσετε τη σχέση

Το πρώτο βήμα για τη βελτίωση της σχέσης σας με τη μητέρα σας είναι να αναγνωρίσετε ότι είναι ένα άτομο, όπως και εσείς, με τη δική του ιστορία και αγώνες. Πρέπει να σταματήσετε να ρωτάτε, & ldquo; Γιατί με μισεί η μητέρα μου; & rdquo; και αντ 'αυτού ρωτήστε, & ldquo; Πώς μπορώ να προσπαθήσω να κατανοήσω την άποψη της μαμάς μου; & rdquo;

Τώρα, μην κάνετε κανένα λάθος: αν λάβετε υπόψη την άποψη της μητέρας σαςδενσημαίνει ότι πρέπει να αποδεχτείτε τις εμπειρίες της ως δικαιολογίες. Η συνεκτίμηση των εμπειριών της μαμάς σας είναι απλώς ένας τρόπος για να εντοπίσετε ορισμένους λόγους για τους οποίους μπορεί να έχει αρνητικά συναισθήματα απέναντί ​​σας. είναιδενέναν λόγο να αποδεχτεί ή να συγκαλύψει μια καταχρηστική σχέση ή να δικαιολογήσει την τοξική της συμπεριφορά με οποιονδήποτε τρόπο. Θυμηθείτε, ό, τι κι αν κάνετε, δεν μπορείτε να αλλάξετε τη συμπεριφορά της. Η συμπεριφορά της μητέρας σας είναι δική της ευθύνη!

Ωστόσο, κοιτάζοντας όλα τα πιθανά πράγματα που συμβάλλουν στην εμπειρία της μητέρας σας θα μπορούσε να σας βοηθήσει να κατανοήσετε καλύτερα πώς να την προσεγγίσετε. Αν θέλετε να βελτιώσετε τη σχέση σας με τη μητέρα σας, θα πρέπει πρώτα να μιλήσετε με τη μητέρα σας. Πριν ξεκινήσετε όμως να μιλάτε, πρέπει να ορίσετε ορισμένους βασικούς βασικούς κανόνες για τη συνομιλία.

• Δεν πρέπει να υπάρχει καμία κρίση, απλώς μια εξήγηση για ειλικρινείς εμπειρίες και συναισθήματα. Δεν πρέπει να υπάρχει & ldquo; right & rdquo; και & ldquo; λάθος & rdquo; απαντήσεις, μόνο ειλικρινείς απαντήσεις.
• Και οι δύο πλευρές πρέπει να στοχεύουν να ακούνε περισσότερο από ό, τι μιλούν. Εάν και οι δύο πηγαίνετε στη συνομιλία ανοιχτή σε ό, τι έχει να πει ο άλλος, θα ωφεληθείτε και οι δύο από το να ακούσετε το άλλο άτομο αντί να είστε γρήγοροι να αμυνθείτε.
• Κατανοήστε και αποδεχτείτε ότι δεν μπορείτε να αλλάξετε τη συμπεριφορά της μητέρας ή της μητέρας σας. Ανεξάρτητα από το πόσο ακούτε ή συμφωνείτε σε μια συνομιλία, το πώς η μητέρα σας αλλάζει ή αρνείται να αλλάξει τη συμπεριφορά της εξαρτάται αποκλειστικά από αυτήν. Παρόλο που μπορείτε να ενθαρρύνετε έναν υγιή και προνοητικό διάλογο, δεν μπορείτε να είστε υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά της μητέρας σας.

Η σκέψη έναρξης αυτών των συνομιλιών με τη μαμά σας μπορεί να φαίνεται εκφοβιστική ή ακόμη και αδύνατη. Εάν συμβαίνει αυτό, θα πρέπει να εξετάσετε το ενδεχόμενο να λάβετε κάποια επαγγελματική βοήθεια από τη συνομιλία με τη μητέρα σας. Πολλοί σύμβουλοι και θεραπευτές είναι ειδικά εκπαιδευμένοι σε θέματα οικογενειακού σπιτιού και μπορούν να καθίσουν μαζί σας και τη μαμά σας για να ξεκινήσετε να εργάζεστε μέσω των προβλημάτων της σχέσης σας.

Βήμα προς βήμα και με πολλή κατανόηση και υπομονή και από τις δύο πλευρές, είναι πιθανό να εργαστούμε για μια καλύτερη σχέση με τη μητέρα σας.